56 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

56 Dywizja Piechoty

56. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1939 Drezno
Rozformowanie	1945
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Formacja	Wehrmacht
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	OKH

56 Dywizja Piechoty (niem. 56. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła w agresji na Polskę, Belgię i Francję oraz ataku na Związek Radziecki.

Historia

56 Dywizja Piechoty (56 DP) sformowana została na mocy rozkazu z 26 sierpnia 1939, w 2. fali mobilizacyjnej w Dreźnie w IV Okręgu Wojskowym. Wzięła udział w agresji na Polskę w składzie 14 Armii zajmując się przede wszystkim wyłapywaniem polskich maruderów i żołnierzy rozbitych pododdziałów. W kampanii francuskiej walczyła w Belgii ścierając się z Brytyjskim Korpusem Ekspedycyjnym. W 1941 r. wzięła udział w ataku na ZSRR, walczyła pod Kowlem, Kijowem i Briańskiem w ramach Grupy Armii Środek. Pod Kowlem atakował broniący się radziecki 15 Korpus Strzelecki dowodzony przez płka Iwana Fiediuninskiego.

Przebywała na froncie do bitwy pod Kurskiem, gdy została czasowo rozwiązana 2 listopada 1943 r. Wówczas sztab dywizyjny przemianowano na sztab Grupy Korpuśnej D, natomiast w skład grupy weszli żołnierze 56 Dywizji Piechoty, 262 Grupy Dywizyjnej (resztki 262 Dywizji Piechoty) oraz 761 Brygady Grenadierów. Grupa Korpuśna D walczyła pod Smoleńskiem i Witebskiem i została rozbita latem 1944 r.

56 Dywizję reaktywowano z resztek Grupy Korpuśnej D jesienią 1944 i ponownie skierowano na front do Grupy Armii Środek. Jednostka została rozbita w marcu 1945 w kotle pod Heiligenbeil.

Dowódcy dywizji

• gen. Karl Kriebel 26 VIII 1939 – 24 VII 1940
• gen. Paul von Hase 1 VIII 1940 – 15 XI 1940
• gen. mjr Karl von Oven 15 XI 1940 – 24 I 1943
• gen. por. Otto Lüdecke 24 I 1943 – 15 VIII 1943
• gen. mjr Bernhard Pampel 1 VI 1944 – 5 VII 1944
• gen. poe. Edmund Blaurock 5 VII 1944 – 24 III 1945

Struktura organizacyjna

• Stan w sierpniu 1939:

171, 192 i 234 pułk piechoty, 156 pułk artylerii, I/42 pułk artylerii ciężkiej, 156 batalion pionierów, 156 oddział rozpoznawczy, 156 oddział przeciwpancerny, 156 oddział łączności, 156 polowy batalion zapasowy;

• Stan we wrześniu 1944:

171, 192 i 234 pułk piechoty, 156 pułk artylerii, 156 batalion pionierów, 56 batalion fizylierów, 156 oddział przeciwpancerny, 156 oddział łączności, 156 polowy batalion zapasowy;

Bibliografia

• Victor Kamenir: Krwawy trójkąt. Zagłada Armii Czerwonej na Ukrainie 1941. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11871-3.
• Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
• Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4;
• PaulP. Carell PaulP., Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, KazimierzK. Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110 . Brak numerów stron w książce
• Dieckert, Großmann, Der Kampf um Ostpreussen. Der umfassende Dokumentarbericht über das Kriegsgeschehen in Ostpreußen, Stuttgart 1965; ISBN 3-87943-436-0;
• CzesławC. Grzelak CzesławC., HenrykH. Stańczyk HenrykH., Kampania polska 1939 roku, Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2005, ISBN 83-7399-169-7, OCLC 830817444 . Brak numerów stron w książce
• TadeuszT. Jurga TadeuszT., Obrona Polski 1939, WaldemarW. Strzałkowski (oprac.), Warszawa: „Pax”, 1990, ISBN 83-211-1096-7, OCLC 830078818 . Brak numerów stron w książce
• Haupt Werner, Die Schlachten der Heeresgruppe Süd. Aus der Sicht der Divisionen., b.m.w 2005; ISBN 3-7909-0248-9;
• Haupt Werner, Die deutchen Infanterie Division b.m.w i b.d.w; ISBN 3-89555-274-7;
• Haupt Werner, Army Group Center. The Wehrmacht in Russua 1941 - 1945b.m.w i b.m.r.;
• Haupt Werner, Sturm auf Moskau 1941. Der Angriff. Der Schlacht. Der Ruckschlag b.m.w i b.r.w;
• Stahl Friedrich, Heereseinteilung 1939. Gliderung, Standorte und Kommandeure sämtlicher Einheiten des Friedensheeres am 3.1.1939 und die Kriegsliederung vom 1.9.1939; ISBN 978-3-89555-338-7, ISBN 3-89555-338-7;